از اسید سولفوریک می توان نمک های فسفات کلسیم، سدیم، پتاسیم و آلومینیوم را تولید کرد. این نمک ها کاربردهای بسیار زیادی در پروژه های تحقیقاتی و صنعتی غذایی دارند.
نمک فسفات از فسفات و یون های مثبتی مانند سدیم تشکیل شده است. برای تولید این نمک ها از سنگ های فسفاته استفاده می شود. سنگ های دارای کانی آپاتیت p205 درصد خلوص بیشتری دارند و بهترین سنگ برای تولید این نمک ها هستند.
فسفاتها، نمک های اسید فسفریک هستند و متداول ترین نوع نمک های امولسیون کننده مورد استفاده در صنعت عبارتند از تری سدیم سیترات و دی سدیم فسفات و... می باشند. نقش مهم آنها تقویت قابلیت امولسیون پروتئین های پنیر با حذف کلسیم از کازئین ها ، آبرسانی و پراکندگی پروتئین است. ترکیب مختلف از نمک های فسفات باعث تغییر درجه سختی در انواع پنیر های پروسس می گردد.
سیترات ها و فسفات ها گروهی از نمک های امولسیون کننده هستند که با یون های چند ظرفیتی ca+2 و mg+2 تشکیل کمپلکس فلزی محلول میدهند. اضافه کردن این نمکها به شیر سبب پراکنندگی میسل های کازئین از طریق کاهش میزان کلسیم یونیزه و کلسیم فسفات کلوئیدی می گردند. برخی محققین معتقدند اگرچه فسفات ها و سیترات ها گروهی از نمک های امولسیون کننده هستند. اما این دسته از نمک ها امولسیون کننده واقعی نیستند بلکه با تغییراتی که در ساختمان کازئین بوجود می آورند، سبب تغییراتی در ظرفیت نگهداری آب پروتئین در ساختمان ژل و هم چنین قابلیت امولسیون کنندگی چربی بوسیله کازئین می شوند.
